Złamanie kompresyjne kręgosłupa jest szczególnym typem złamania, to stabilne złamanie trzonu kręgu. Trzon kręgu ulega zmiażdżeniu, jest zapadnięty, zgnieciony, obniża się jego wysokość. Występuje, najczęściej w odcinku lędźwiowym i piersiowym, rzadziej w odcinku szyjnym kręgosłupa. Przyczyną złamań osteoporotycznych zazwyczaj jest zaawansowana osteoporoza, rzadsze przyczyny to urazy lub nowotwory. Złamania kompresyjne kręgosłupa zazwyczaj dotyczą osób starszych.
Głównym objawem podczas urazowego złamania kompresyjnego jest nagły silny ból nasilający się w pozycji stojącej i podczas chodzenia. Osteoporotyczne złamanie kompresyjne trzonu kręgu najczęściej przebiega wolniej, stopniowo, ból może mieć mniejsze nasilenie, charakter przewlekły lub w ogóle nie występuje. Objawami charakterystycznymi, czasem jedynymi, może być zmniejszenie wzrostu i deformacyjna sylwetki na skutek zmniejszenia się wysokości trzonu kręgu. Może pojawić się zgarbienie, pogłębienie kifozy piersiowej, zmniejszenie pojemności oddechowej i zaburzenia neurologiczne, zaburzenia czucia, niedowłady kończyn dolnych.
Przyczyny złamań kompresyjnych
Złamanie kompresyjne może wystąpić w różnych odcinkach kręgosłupa, różne są też przyczyny. W odcinku lędźwiowym złamanie może być skutkiem nagłego upadku na pośladki lub skoku z większej wysokości na wyprostowane nogi, najczęstszą przyczyną jest osteoporoza. W odcinku piersiowym powodem urazu często jest wypadek komunikacyjny lub zaawansowana osteoporoza. Do złamania w odcinku szyjnym dochodzi na skutek upadku na głowę, często podczas skoku na główkę do płytkiej wody lub gdy spadnie na głowę ciężki przedmiot.
Ryzyko złamań kompresyjnych jest znacząco wyższe u osób z osteoporozą, chorobą, w której stopniowo zmniejsza się gęstość mineralna kości i zwiększa się ich podatność na złamania. Przyczyną złamań może być również patologiczne osłabienie tkanki kostnej spowodowane przerzutami nowotworowymi do kręgosłupa.
Leczenie, rehabilitacja
Wybór optymalnej metody leczenia zależy od wieku, charakteru złamania, występowania zaburzeń neurologicznych i osteoporozy. W leczeniu zachowawczym zaleca się odpoczynek, odciążenie i stabilizację kręgosłupa, leki przeciwbólowe, rehabilitację i farmakologiczne leczenie osteoporozy. W przypadku braku poprawy należy rozważyć operacyjne metody leczenia.
W Szpitalu Carolina w leczeniu złamań kompresyjnych stosowane są metody klasyczne i małoinwazyjne takie jak kyphoplastyka i wertebroplastyka umożliwiające stabilizację złamania cementem kostnym. Zobacz: https://carolina.pl/schorzenia/zlamanie-kompresyjne/. Po operacji kręgosłupa, oprócz okresowego spokojnego trybu życia, konieczna jest rehabilitacja wzmacniająca mięśnie. Zespół fizjoterapeutów specjalizujących się w rehabilitacji kręgosłupa pomaga likwidować dysfunkcje, ułatwia powrót do sprawności, żeby zapobiegać nawrotom dolegliwości. Rehabilitację rozpoczyna się 2 tygodnie po zabiegu.
Leczenie złamań, w zależności od stanu uszkodzenia i obecnych powikłań, może być zachowawcze lub operacyjne.
