Badanie dna oka to podstawowe badanie okulistyczne. Zaleca się je zawsze wtedy, gdy pacjent wykazuje objawy różnych chorób, na przykład: tarczycy, cukrzycy, miażdżycy, czy różnego rodzaju chorób neurologicznych. Wbrew pozorom, te choroby mają dużo wspólnego z naszymi oczami i to dzięki takiemu badaniu można je wykryć. Jak ono wygląda?
Kiedy badać dno oka?
Jednak objawy powyższych chorób nie powinny być głównym powodem naszej wizyty u okulisty. Albo raczej – nie powinny być powodem pierwszego badania, bo takiemu badaniu powinniśmy poddawać się regularnie po osiągnięciu 40. roku życia. Najpierw co dwa lata, a po 50. roku życia co roku. Częstotliwość zależy też od tego, czy w rodzinie występowała jaskra. Jeżeli nasza wada wzroku przekracza minus 3,5 dioptrii, to badamy dno oka na wypadek odwarstwienia się siatkówki.
Jak wygląda badanie dna oka?
Przed samym badaniem, na etapie przygotowań, lekarz okulista aplikuje do oczu krople zawierające atropinę, których zadaniem jest rozszerzenie naszych źrenic. Po odczekaniu około 15 minut, gdy nasz komfort widzenia uległ pogorszeniu a lekarz otrzymuje większą powierzchnię dna oka, okulista przystępuje do badania, które odbywa się w zaciemnionym gabinecie. Warto, aby gabinet był wyposażony w wysokiej klasy sprzęt. Można taki znaleźć u dobrych dystrybutorów sprzętu okulistycznego, np. Poland Optical.
Zgodnie ze sztuką lekarską, okulista ma do dyspozycji trzy metody badania:
- Pierwsza odbywa się za pomocą wziernika ocznego, tzw. oftalmoskopu, który kieruje do oka wiązkę światła przepuszczaną przez siatkówkę i ciało szkliste aż do dna oka. W tym badaniu ocenie podlega stan siatkówki, stan naczyń krwionośnych oraz nerwu wzrokowego. Podczas tego badania, okulista może zdiagnozować chorobę plamki żółtej oraz błony naczyniowej. Badanie to przydatne jest w rozpoznawaniu zmian świadczących o miażdżycy, cukrzycy, nadciśnieniu tętniczym.
- Badanie drugie odbywa się przy pomocy soczewki skupiającej o dużej sile. To metoda oftalmoskopii pośredniej. Silnie oświetlona soczewka przedstawia odwrócony i powiększony obraz dna oka. Im silniejsza soczewka, tym obszerniejsze powiększenie można otrzymać.
- Trzecia metoda badania odbywa się przy pomocy urządzenia zwanego funduskamer Non – Mydriatic, które nie wymaga wcześniejszego zakropienia oczu. Urządzenie to wykonuje kolorowe zdjęcie dna oka w wysokiej rozdzielczości, które jest podstawą do zdiagnozowania ewentualnych chorób i schorzeń oka. Ponieważ zdjęcie oka nie pokazuje obwodu siatkówki ani ciała szklistego, stosuje się je najczęściej do badań przesiewowych.
